Kadınlar - Erkekler,

Dünya dişidir, üzerinde canlılar çoğalır, büyürler. Dünya hepimizi bir ana gibi besler.

Cenaze namazında . . . . . . . olma diye annesinin adı ile hitap edilir, baba hiçbir yerde geçmez.

Birçok tanımlama ana önsözü ile başlar, ana vatan, ana dil, ana okulu, ana yol, ana düşünce…

Kutadgu Bilig’de geçen deyimler:

Kadınsız ev cansız beden.

Kadınsız evden boran eksik olmaz.

Kadınlı zaman güldür, kadınsız zaman çöldür

Kadınım öldü, kamçım kırıldı

Kız çocuğu ev ziynetidir

Kız çocuğunun gönlü naziktir

Kızlı eve Hızır dosttur

Kızın sevgisi kırk yıl olur

Kızı olanın canı var

Kızı olan ev gülü olan bağdır

Kadın kıskanırsa ev dağılır, erkek kıskanırsa ev yapılır

Kadının içine çocuk sığar, laf sığmaz

Kadını iyi (olan) kambur olmaz

Eşimle bir bütünüz, o benim hayatım yani yaşam sebebim, her şeyim…

Çocuklarım küçükken sordular; baba, annem ve biz denize düşsek, boğuluyor olsak ilk olarak hangimizi kurtarırsın?

Cevabım Annenizi oldu.

Biz senin çocuğunuzuz senin soyundan geliyoruz dediler.

-“Sizi annenle beraber yaptık, annesiz çocuk olmaz, istersek yeniden size benzeyen çocuklar yaparız” dedim.

Üç oğlumuz oldu ama her ailenin en az bir kızı olmalı dedik ve 3 oğlandan sonra 1 kızımız oldu. O bizim emeklilik ikramiyemiz oldu.

Kadındır evin direği. Kadın ailenin yükünü taşır ama of demez.

Evleneceği erkeği kadın seçer ama erkek kadınımı seçtim zanneder.

Kadınla erkek tek vücut olduğunda herşey güzel olur.